مرجع بررسی کلاه برداران و اخاذان اینترنتی

باج گیری مدرن به سبک محمد جرجندی: از شایعه پراکنی تا اخاذی

 محمد جرجندی کیست؟

شاید برای شما هم سوال پیش آمده که محمد جرجندی کیست. یکی از هکرهای بدنام در فضای مجازی ایران است. او در ابتدا کارمند یک بانک بود، اما همزمان عضو گروه هکری به نام “شبگرد” نیز بود. در سال ۱۳۸۹، به اتهام هک وب‌سایت دانشگاه آزاد اسلامی و همچنین به دلیل دسترسی به ایمیل‌های محرمانه هنگام انجام تست نفوذپذیری در صدا و سیما توسط وزارت اطلاعات دستگیر شد و چند ماه را در زندان اوین گذراند .

در نهایت جرجندی بخاطر همکاری با نهاد های امنیتی مشمول دریافت عفو مشروط شد که بلافاصله از ایران فرار کرد و در آمریکا پناهنده شد.

انگیزه های محمد جرجندی از فعالیت های رسانه ای

پس از فرار از ایران، جرجندی تلاش کرد تا خود را به عنوان یک چهره اپوزیسیون معرفی کند. این موقعیت به او کمک کرد تا در روند پناهندگی و کسب حمایت های خارجی موفق تر باشد.

علاوه بر این، او از پلتفرم هایی مانند یوتیوب و شبکه های اجتماعی برای انتشار محتواهای جنجالی و گمراه کننده استفاده کرد و درآمد زیادی به دست آورد.

سایت وب آموز  متعلق به کیست؟

1. معرفی وب سایت وب آموز

وب آموز یک وب‌سایت معتبر با دامنه‌های .COM و .IR است که متعلق به محمد جرجندی می‌باشد. این سایت در ابتدا به ارائه آموزش‌های مجازی در زمینه فناوری اطلاعات پرداخت و به عنوان یک مرجع آموزشی شناخته می‌شد.

2. تغییرات در فعالیت‌های وب آموز

با گذشت زمان، وب آموز به دلیل مشکلات قانونی و محدودیت‌های فضای مجازی تغییرات اساسی در فعالیت‌های خود داشته است. در گذشته، این سایت دوره‌های آموزشی در زمینه‌های مختلف فناوری را به فروش می‌رساند.

3. فیلتر شدن وب آموز

به دستور معاونت فضای مجازی دادستانی کل کشور، وب آموز فیلتر شد. این اتفاق باعث توقف فعالیت‌های آموزشی و تغییر در نحوه عملکرد سایت شد.

4. انتقال به بستری برای شایعه‌پراکنی

در حال حاضر، وب آموز به بستری برای انتشار اطلاعات نادرست و شایعه‌پراکنی تبدیل شده است. محتوای این سایت دیگر آن‌طور که در ابتدا به عنوان آموزش‌های مفید شناخته می‌شد، نیست و بسیاری از اطلاعات منتشر شده در آن قابل تایید نیستند.

5. ادعاهای محمد جرجندی

محمد جرجندی، مدیر سایت وب آموز، با ادعای در اختیار داشتن اطلاعات محرمانه و پرونده‌های کلاهبرداری سعی دارد تا اعتماد مخاطبان را جلب کند. او ادعا می‌کند که اطلاعات و مدارک ویژه‌ای در اختیار دارد که می‌تواند وضعیت‌های مختلف را تغییر دهد.

6. بررسی صحت ادعاهای جرجندی

با این حال، بررسی‌ها و تحقیقاتی که در مورد ادعاهای جرجندی صورت گرفته نشان می‌دهند که او هیچ‌گونه مدرک مستندی برای اثبات این ادعاها ارائه نکرده است. این موضوع موجب نگرانی‌هایی در مورد صحت و سقم اطلاعاتی است که در سایت وب آموز منتشر می‌شود.

سایت-وب-اموز

روش های اخاذی محمد جرجندی از کسب و کار ها

اخاذی رسانه ای: یکی از روش های جرجندی برای کسب درآمد، انتشار اطلاعات ناقص و مبهم درباره افراد سرشناس و کارآفرینان است. وی با ادعاهای بی اساس و ایجاد رعب و وحشت، از افراد باج می گیرد و در ازای سکوت، از آن ها پول دریافت می کند.

بهره گیری از “لنگر کردن”: جرجندی با انتشار اخبار جعلی درباره شخصیت‌های محبوب و شناخته‌شده، تلاش می‌کند افکار عمومی را به خود جلب کند. او با این روش، بازدید و تعامل بیشتری در صفحات خود ایجاد کرده و مستقیماً از طریق تبلیغات درآمد کسب می‌کند.

دریافت کمک های مالی (دونیت): برخی افراد که تحت تأثیر محتوای منتشرشده توسط جرجندی قرار می‌گیرند، تصور می‌کنند که او به ایران کمک می‌کند. به همین دلیل، از روی دلسوزی مبالغی را به‌عنوان کمک مالی (دونیت) به او پرداخت می‌کنند.

دونیت اجباری: جرجندی برخی از شرکت ها و کارآفرینان را تهدید می کند که در صورت عدم پرداخت مبلغی مشخص، علیه آن ها اخبار منفی منتشر خواهد کرد. این روش عملاً نوعی باج گیری رسانه ای محسوب می شود.

تخریب برندهای معتبر و کسب و کار های موفق: محمدی جرجندی با جمع آوری اطلاعات درباره برندهای مطرح و افراد سرشناس، به دقت به دنبال نقاط ضعف و مشکلات احتمالی می گشت تا از آن ها برای ایجاد شایعات، تولید ویدیو های جعلی و راه اندازی کمپین های تخریبی استفاده کند و با ایجاد فضای تخریبی، از این افراد اخاذی کند.

ایجاد کمپین های شایعه پراکنی: با استفاده از شبکه های اجتماعی مثل اینستاگرام، تلگرام و یوتیوباقدام به ایجاد صفحات جعی میکرد و موجی از اخبار دروغین و شایعات منفی را علیه افراد و کسب و کارها به راه می نداخت. این کمپین ها به سرعت زیادی در فضای آنلاین منتشر می شدند و آسیب های زیادی به صاحبان کسب و کار و کارآفرین ها وارد می کردند.  در برخی جرجندی با دریافت ول، اقدام به تخریب افراد و برند ها میکرد و یا با پخش کردن شایعات دروغین تلاش می کرد به طور مستقیم از افراد سرشناس و برند ها اخاذی کند.

درخواست پول در ازای سکوت کردن یا افزایش اخبار دروغین از طریق پست و ویدیو های جعلی: در مواردی که جرجندی شروع به پخش شایعات میکرد، از صاحبان کسب و کار درخواست پول میکرد تا مطالب منفی و جعلی رو از فضای مجازی پاک کند. او همچنین با هدف افزایش بازدید ویدیوهای خود در یوتیوب، به انتشار اخبار جعلی و دروغین می پرداخت تا از طریق تبلیغات و افزایش بازدید، درآمد بیشتری کسب کند.

نام شاهین خوشنویسان نیز در لیست قربانیان محمد جرجندی قرار دارد!

 

او نیز هدف کلاهبرداری و شایعه‌سازی‌های جرجندی قرار گرفت. برای آشنایی با جزئیات این ماجرا و نحوه سوءاستفاده از او، کلاهبرداری از شاهین خوشنویسان را بخوانید.

مصاحبه با رسانه های خارجی: جرجندی با نمایش چهره ای مخالف حکومت ایران، تلاش می کند از طریق اپوزسیون نمایی با شبکه هایی مثل BBC و VOA و امثال آن ها مصاحبه کند و در ازای آن مبالغی دریافت کند.

محمد-جرجندی-1

جرجندی با ادعای در اختیار داشتن اطلاعات محرمانه و پرونده های مربوط به کلاهبرداری در ایران، سعی در جلب اعتماد مخاطبان خود دارد. اما بررسی ها نشان می دهد که او هیچ گاه مدارک مستندی برای اثبات این ادعاها ارائه نکرده و هیچ پرونده ای را به صورت رسمی پیگیری نکرده است.همین امر باعث شده است که بسیاری از تحلیل‌گران فعالیت‌های او را صرفاً نوعی عملیات رسانه‌ای با اهداف شخصی و مالی تلقی کنند.

روش اخاذی جرجندی به سبک باج گیری رسانه ای

روش های اخاذی محمد جرجندی مشابه باج گیری‌های رسانه ای شناخته شده است که در رسانه های زرد و غیرمعتبر به کار می‌رود.

در این شیوه، اخبار دروغین و جعلی منتشر شده تا با تخریب وجهه یک فرد یا کسب و کار، آن ها وادار به پرداخت پول شوند. از همین روش برای تحت فشار قرار دادن صاحبان کسب و کار و تهدید آن ها استفاده شده است. در صورت مقاومت فرد مورد هدف در برابر درخواست های مالی، حجم اخبار جعلی و حملات رسانه ای علیه او افزایش می یافت.

نتیجه گیری:

نتیجه‌گیری: محمد جرجندی با تبدیل شدن به هکر و اخاذ در فضای مجازی، به‌عنوان نمونه‌ای از سوءاستفاده از فناوری و ابزارهای آنلاین برای اهداف غیرقانونی شناخته می‌شود.

فعالیت های او شامل تخریب شهرت افراد، شایعه پراکنی علیه کارآفرینان و درخواست پول در ازای سکوت گزارش شده است. این روش ها شباهت زیادی به باج گیری رسانه ای دارد که می تواند خسارت های زیادی به برندها، کارآفرینان و افراد سرشناس وارد کند.